Expeditio IV

Wiosna i jej fluidy coraz szybciej krążyły w przyrodzie i żyłach Naszych żołnierzy. Czas na wyprawę!

Nasz mały oddział na wiślanym brzegu. Fot. Petronia
 

Od wielu już lat Naszą wiosenną tradycją było udanie się na przemarsz. Z reguły przechadzaliśmy się po fordońskich górkach, jednakże w tym roku przekroczyliśmy Wisłę i poruszaliśmy się malowniczymi lasami jej zakola.

Pogoda dopisała i cały dzień maszerowaliśmy w cieple słonecznego uśmiechu. Nie przeszkadzał nam silny tego  dnia wiatr, który poczuliśmy jedynie podczas popasu nad brzegiem rzeki.

Służba na reńskim limesie ma swe uroki... Fot. Petronia.

 

Podczas przerwy posililiśmy się kiełbasą, słoniną i jabłkami, w czasie marszu przegryzając rodzynki i orzechy.

Nad Wisłą udało nam się zaobserwować duże ptaki drapieżne (bieliki? ). Gromadnie uznaliśmy to za dobry omen i znak jowiszowy.

Przemarsz obfitował w ciekawe podejścia. Fot. Petronia
 

Przeszliśmy trochę ponad 14 kilometrów w ok. 5 godzin. Uznaliśmy to za dobry wynik, poza jednym dłuższym (ok. kwadransa ) popasem nie zatrzymywaliśmy się na dłużej.

Na przemarszu zadebiutowała też wykonana przez Rogatusa parma. Cudowny element ekwipunku! Fot. Petronia
 

Chcę podziękować wszystkim obecnym i wymienić ich z miana: milites Naso, Perpetus, Ramus i Rogatus. A także w cywilu: Petronia oraz Scapula, który to mam nadzieję, zostanie aktywnym żołnierzem naszej grupy.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Carnyx

Obraz
Jest rok 225 p. n . e. W pobliżu Telamonu (dziś. Talamone) w Toskanii rozgrywa się bitwa, będąca jednym z epizodów rzymskiego podboju Galii Przedalpejskiej. Przeciwko legionom stają połączone siły plemion Bojów, Insubrów i Taurysków. Galów wspomagają przybyli z Alp Gesatae , śmiertelnie groźni najemnicy, walczący nago w pierwszych szeregach wojska. Tak mógł wyglądać jeden z Gesatae.       Wojownicy galijscy mogli przed bitwą wprowadzać się w rodzaj transu, wspierany przez adrenalinę, testosteron, alkohol i muzykę. Polibiusz, w opisie bitwy pod Telamonem wspomina straszny zgiełk jaki robiło wojsko celtyckie. Dźwięki trąb i rogów oraz okrzyki bojowe- obliczone na zastraszenie przeciwnika i podniesienie morale własnych wojsk. W wytworzeniu tego hałasu pomagała długa, trąba celtycka nazywana carnyx (czy też karnyks) od galijskiego "carn-" lub "cern- " oznaczającego róg. Był to instrument dęty, wykonany z metalu, z dzwonem w kształcie łba dzika. Dodatkowo
Czytaj więcej

Ogród Liwii

Obraz
Si hortum in bibliotheca habet, deerit nihil. Jeśli masz ogród w bibliotece, niczego nie braknie.   Epistulae ad familiares IX,  5   To z krótkiego listu do Warrona. Cyceron napisał go ze swojej willi w Tuskulum, w czerwcu 46 r. p.n.e. Miejscowość ta leżała zaledwie parę kilometrów od Rzymu i była modnym miejscem ucieczki bogaczy od wielkomiejskiego zgiełku. Wyobraziłem sobie, że Cyceron pisał swój list siedząc we własnym ogrodzie, zielonej miniaturze przyrody, zamkniętej w ceglanych murach.
Czytaj więcej