Castrvm et Arena

Jesień 1876 roku, Londyn, Camomile Street. W miejscu dawnych, rzymskich murów miejskich trwają prace rozbiórkowe. W pobliżu fundamentów robotnicy znajdują fragmenty potłuczonych płaskorzeźb. Wezwani na miejsce dżentelmeni z magistratu rozpoznają w kamieniu dzieło Rzymian. Żołnierz z ul. Rumiankowej.

Za oknem słota, ziąb i zło. Jedynie powracające z wyraju gęsi zwiastują lepsze, wiosenne czasy. Na ulicach widać parasolki, płaszcze i kurtki z kapturem. Ale to Polska właśnie. Włochy z kolei kojarzą się nam jako kraj słoneczny i ciepły, ale uwierzcie, że tam też pada i bywa zimno :) Tak samo Rzymianie musieli stawiać czoła pogodzie, jeśli nie w Italii, to w licznych, północnych prowincjach. Podobnie jak my stosowali odpowiednie ubiory. Jedną z takich rzeczy jest paenula (wymawiamy pajnula)- obszerny płaszcz z kapturem. Pater familiae wraz z najbliższymi. Wszyscy w paenulae , gotowi na chłodniejsze wieczory :)

Dziś o pewnej roślince i jej bardzo pożytecznych owocach. Tykwa pospolita ( lagenaria siceraria ) zwana także kalebasą jest krewniaczką dyni. Jej owoce, oprócz tego, że są jadalne posiadają szereg innych zastosowań- wytwarza się z nich naczynia, różnego rodzaju pojemniki, lampiony i instrumenty muzyczne. Z nasion wytwarza się olej. Wszystkie tykwy świata wywodzą się od dwóch podgatunków- afrykańskiego i azjatyckiego.  Tak też można używać tykwy.

Jestem świeżo po przeczytaniu książki pp. P. Głuchowskiego i M. Górki pt. Karbala . Do przeczytania tej pozycji skłonił mnie seans filmu nazwanego tak samo jak książka. Polski film wojenny to hasło na które doznaję reakcji uczuleniowej- ostatnim który dało się obejrzeć były Demony wojny wg Goi - produkcja z 1998 roku. Nasi rodzimi filmowcy uraczyli nas po drodze różnymi potworkami pokroju Tajemnicy Westerplatte czy Bitwy Warszawskiej . Karbala pomimo pewnych niedociągnięć ogląda się dobrze- oby była jaskółką kolejnych, lepszych produkcji. Hell yeah